Հետաքրքիր ժամանակն, էլ ավելի հետաքրքրական դարձրեց “Թագավորություններ խաղը”: Այն ընթացավ հետաքրքիր և ինտրիգային պայքարով: Կողմերն էին հայոց հնագույն թագավորությունները`Ատաշեսյանները, Արշակունիները, Բագրատունիները և Ռուբինյանները: Յուրաքանչյուր կողմ ուներ իր գեներալը: Խաղի սկզբում գեներալների պարտականությունն էր իրենց կողմը գրավել մասնակիցներին:
The time became more interesting due to “The game of Kingdoms”. It was very intriguing struggle. The sides were called after the ancient Armenian kingdoms; Artaxiads, Arsakids, Bagratids and Rubenids. Each side had its general-in-chief. In the beginning of the game the generals had to attract the participants to their sides.
Թիմեր ձևավորվելուց հետո երկրորդ քայլն էր միմյանց դեմ մրցելը` օգտագործելով ողջ թիմի ներուժը և դիվանագիտական կարողություները: Խաղում, բացի չորս թիմերից, կար ևս մեկ կողմ` արքունիքը, որի պարտականությունն էր հսկել խաղի ընթացքը, և ապա պատշաճ գնահատական տալ թիմերին` պարգևատրելով “արևներով”: Երկրորդ փուլից հետո “արևների” քանակով առաջատար էր Ռուբինյանների դինաստիան, որը, ի դեպ, ամենաբազմանդամն էր:
The next step was to conquer through using the whole potential and the diplomatic abilities of the team. Except the forth sides there were another one; the court. Its main duty was to control the game process and then to give prizes to teams. The prizes were like ‘’suns’’. After the second round the Rubenids dynasty was in the first place according to their “suns”. The Rubenids dynasty had the most members.
Երրորդ փուլում թիմերից յուրաքանչյուրը պետք է մեկ անդամ ընտրեր, որը և ելնելով սեփական թիմի շահերից, պետք է դաշինք կնքեր մեկ այլ դինաստիայի ներկայացուցչի հետ: Այս փուլը առավել հետաքրքիրն էր և անակնկալներով լեցունը: Երկարատև քննարկումներից հետո Արտաշեսյաններին և Բագրատունիներին հաջողվեց իրենց կողմը գրավել Արշակունիներին, որն էլ իր հերթին ամենափոքրն էր թիմերից, սակայն ոչնչով չէր զիջում մնացած երեքին:
In the third round each team had to choose a member to make alliance with the legate of the other dynasty. This round was the most interesting one, full of surprises. After the long discussions the Artaxiads and the Bagratids could attract the Arsakids to their side. The last one had the fewest members.
Գլխավոր անակնկալը սպասվում էր ամենավերջում, երբ արքունիքի հրահանգով արդեն երկու կողմերը պետք է համագործակցեին միմյանց հետ և միավորվեյին մեկ ընդհանուր գաղափարի շուրջ. չէ՞ որ մենք` հայերս , դարեր շարունակ ապրել ենք օտար լծի և ստվերի տակ , քանի որ միասին չենք եղել և չենք գնացել մեկ ընդհանուր գաղափարի հետևից: Թիմերը հեշտությամբ կարողացան միավորվել , քանի որ ունեին մեկ ընդհանուր նպատակ` ԼԻՆԵԼ ՀԱՅ, ՀՊԱՐՏԱՆԱԼ ԱՅԴ ՀԱՆԳԱՄԱՆՔՈՎ և ՊԱՀԵԼ ԱԶԳԱՅԻՆ ԻՆՔՆՈՐՈՇՈՒՄԸ:
The main surprise occurred at the last moment; the court ordered two sides to get together and cooperate for the one general idea. The main purpose was to make the Armenians one, to collaborate for one idea, because through ages Armenia was under the domination of the enemies. The teams did the order easily, because they all had one general purpose; to be proud of being Armenians and keep the national self-determination.
Article prepared by Hrachya Adibekyan
The time became more interesting due to “The game of Kingdoms”. It was very intriguing struggle. The sides were called after the ancient Armenian kingdoms; Artaxiads, Arsakids, Bagratids and Rubenids. Each side had its general-in-chief. In the beginning of the game the generals had to attract the participants to their sides.
Թիմեր ձևավորվելուց հետո երկրորդ քայլն էր միմյանց դեմ մրցելը` օգտագործելով ողջ թիմի ներուժը և դիվանագիտական կարողություները: Խաղում, բացի չորս թիմերից, կար ևս մեկ կողմ` արքունիքը, որի պարտականությունն էր հսկել խաղի ընթացքը, և ապա պատշաճ գնահատական տալ թիմերին` պարգևատրելով “արևներով”: Երկրորդ փուլից հետո “արևների” քանակով առաջատար էր Ռուբինյանների դինաստիան, որը, ի դեպ, ամենաբազմանդամն էր:
The next step was to conquer through using the whole potential and the diplomatic abilities of the team. Except the forth sides there were another one; the court. Its main duty was to control the game process and then to give prizes to teams. The prizes were like ‘’suns’’. After the second round the Rubenids dynasty was in the first place according to their “suns”. The Rubenids dynasty had the most members.
Երրորդ փուլում թիմերից յուրաքանչյուրը պետք է մեկ անդամ ընտրեր, որը և ելնելով սեփական թիմի շահերից, պետք է դաշինք կնքեր մեկ այլ դինաստիայի ներկայացուցչի հետ: Այս փուլը առավել հետաքրքիրն էր և անակնկալներով լեցունը: Երկարատև քննարկումներից հետո Արտաշեսյաններին և Բագրատունիներին հաջողվեց իրենց կողմը գրավել Արշակունիներին, որն էլ իր հերթին ամենափոքրն էր թիմերից, սակայն ոչնչով չէր զիջում մնացած երեքին:
In the third round each team had to choose a member to make alliance with the legate of the other dynasty. This round was the most interesting one, full of surprises. After the long discussions the Artaxiads and the Bagratids could attract the Arsakids to their side. The last one had the fewest members.
Գլխավոր անակնկալը սպասվում էր ամենավերջում, երբ արքունիքի հրահանգով արդեն երկու կողմերը պետք է համագործակցեին միմյանց հետ և միավորվեյին մեկ ընդհանուր գաղափարի շուրջ. չէ՞ որ մենք` հայերս , դարեր շարունակ ապրել ենք օտար լծի և ստվերի տակ , քանի որ միասին չենք եղել և չենք գնացել մեկ ընդհանուր գաղափարի հետևից: Թիմերը հեշտությամբ կարողացան միավորվել , քանի որ ունեին մեկ ընդհանուր նպատակ` ԼԻՆԵԼ ՀԱՅ, ՀՊԱՐՏԱՆԱԼ ԱՅԴ ՀԱՆԳԱՄԱՆՔՈՎ և ՊԱՀԵԼ ԱԶԳԱՅԻՆ ԻՆՔՆՈՐՈՇՈՒՄԸ:
The main surprise occurred at the last moment; the court ordered two sides to get together and cooperate for the one general idea. The main purpose was to make the Armenians one, to collaborate for one idea, because through ages Armenia was under the domination of the enemies. The teams did the order easily, because they all had one general purpose; to be proud of being Armenians and keep the national self-determination.
Article prepared by Hrachya Adibekyan